Πρήξιμο και πόνος στο στομάχι και πλάτη, ΓΟΠ, άγχος, 23 ετών.

Καλησπέρα σας, και σας ευχαριστώ που μοιράζεστε με τόση σαφήνεια και ειλικρίνεια την εμπειρία σας. Είναι απολύτως κατανοητό το πώς η παρουσία σωματικών συμπτωμάτων, σε συνδυασμό με αγχώδεις σκέψεις και διαδικτυακή αναζήτηση, μπορεί να εντείνει την ανησυχία σας.

Από όσα περιγράφετε, έχετε ήδη κάνει ένα σημαντικό διαγνωστικό έλεγχο με υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας, εξετάσεις αίματος, ιατρική εκτίμηση και βρίσκεστε υπό παρακολούθηση από γαστρεντερολόγο. Ο γιατρός σας έχει αξιολογήσει τα δεδομένα και σας έχει διαβεβαιώσει πως τα ευρήματα δεν δικαιολογούν περαιτέρω ανησυχία ή επεμβατική εξέταση (όπως γαστροσκόπηση), κάτι που βασίζεται στην... κλινική του κρίση. Εφόσον αυτός είναι ένας επαγγελματίας που εμπιστεύεστε, είναι σημαντικό να κρατήσετε ότι οι ιατρικές ενδείξεις αυτή τη στιγμή δείχνουν πως η κατάσταση ελέγχεται.

Το γεγονός ότι τα συμπτώματα εντείνονται όταν ηρεμείτε, κυρίως προς το βράδυ, είναι ένα συχνό μοτίβο σε άτομα με άγχος ή γενικευμένη ανησυχία, καθώς όταν το σώμα παύει να είναι απασχολημένο, το μυαλό έχει μεγαλύτερο "χώρο" να επικεντρωθεί στα σωματικά ερεθίσματα και να τα διογκώσει μέσω της ανήσυχης σκέψης. Το έντερο και το στομάχι είναι ευαίσθητα όργανα που επηρεάζονται άμεσα από το νευρικό σύστημα, και δεν είναι τυχαίο ότι σε περιόδους έντονου στρες εμφανίζεται έξαρση συμπτωμάτων όπως αναγούλα, σφίξιμο ή πρήξιμο. Η λειτουργική δυσπεψία και η ΓΟΠ είναι δύο από τις πιο συχνές διαταραχές που σχετίζονται με το στρες.

Η σκέψη που περιγράφετε, ότι μπορεί να πρόκειται για κάτι πιο σοβαρό, όπως πέτρα στη χολή, είναι μια πολύ φυσιολογική αντίδραση όταν κάποιος νιώθει σωματική ενόχληση χωρίς σαφές και καθησυχαστικό πλαίσιο. Όμως από τη στιγμή που οι εξετάσεις απεκλείουν τέτοια ενδεχόμενα, και ειδικά αφού ο υπέρηχος άνω κοιλίας είναι καθαρός, αυτή η σκέψη είναι περισσότερο έκφραση του άγχους παρά ιατρική πιθανότητα. Η λεγόμενη «υποχονδριακή ανησυχία» ή αλλιώς σωματοποίηση μέσω της αγχώδους προδιάθεσης, δεν σημαίνει ότι φαντάζεστε πράγματα, απλώς ο εγκέφαλος δίνει σήμα κινδύνου χωρίς απαραίτητα να υπάρχει οργανική αιτία.

Εφόσον ήδη κάνετε συνεδρίες με ψυχολόγο, είναι εξαιρετικό που έχετε αυτό το υποστηρικτικό πλαίσιο. Θα ήταν βοηθητικό να δουλέψετε ακόμη περισσότερο πάνω σε τεχνικές διαχείρισης της ανησυχίας, αναγνώριση των αυτόματων σκέψεων και τη δημιουργία "αντιλόγου" απέναντι σε αυτές. Τεχνικές όπως η γνωσιακή αναδόμηση, η συνειδητή καταγραφή συμπτωμάτων, και η εστίαση στο παρόν (μέσω mindfulness) είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές για περιπτώσεις όπου το άγχος παίρνει σωματική μορφή.

Αν παρ’ όλα αυτά η ανησυχία σας παραμένει έντονη ή εμμονική, ίσως να βοηθούσε ένα διάστημα ψυχολογικής δουλειάς με πιο δομημένη προσέγγιση, όπως η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT), ή, εφόσον ο ψυχολόγος σας το κρίνει, και η συνεργασία με ψυχίατρο για μια ήπια φαρμακευτική υποστήριξη σε δύσκολες φάσεις.

Να εμπιστεύεστε την ιατρική φροντίδα που έχετε λάβει και, παράλληλα, να δίνετε χώρο και στον ψυχισμό σας να επεξεργαστεί ό,τι χρειάζεται. Το άγχος, όταν αναγνωριστεί και υποστηριχθεί, γίνεται σταδιακά πιο ήπιο και διαχειρίσιμο. Είστε ήδη στον σωστό δρόμο. Διάβασε περισσότερα

Αφού ο υπέρηχος είναι αρνητικός δεν μπορεί να έχετε πέτρες, λάσπη κλπ.