Γιατί να προτείνεται περιτομή αν η θεραπεία είναι αποτελεσματική;

Απάντηση στο σχόλιο «ερεθισμούς Και ημιφίμωση στα 36» Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας, αλλά θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα και να θέσω κάποια ερωτήματα: 1. Η χρήση κορτικοστεροειδούς (Fucicort) δεν ήταν χρόνια ούτε αλόγιστη, αλλά περιορισμένη σε λίγες χρήσεις μετά από επαφή, με απόλυτη τοπική στόχευση. Έφερε άμεση βελτίωση. Άρα, η απόρριψη “η κορτιζόνη είναι λάθος για το πέος” χωρίς διάκριση ένδειξης και διάρκειας, μοιάζει απόλυτη και μη τεκμηριωμένη. 2. Πρόταση για περιτομή χωρίς κλινική εξέταση, μόνο από περιγραφή, είναι μάλλον βιαστική και δε λαμβάνει υπόψη: • Ότι το πέος ανοίγει πλήρως χωρίς πόνο • Ότι το κλείσιμο είναι εφικτό, έστω με κάποια δυσκολία • Ότι οι τραυματισμοί έρχονται μόνο μετά από σεξ • Και ότι δεν υπάρχουν υποτροπές χωρίς σεξ 3. Ο χαρακτηρισμός “πιθανό αυτοάνοσο” (π.χ. σκληροατροφικός λειχήνας) χωρίς λευκές πλάκες, χωρίς συρρίκνωση, χωρίς επιδείνωση χωρίς σεξ, είναι εντελώς θεωρητικός. Αν πρόκειται για τόσο σοβαρή διάγνωση, πώς εξηγείται η πλήρης επούλωση με συντηρητική θεραπεία και η ύφεση συμπτωμάτων μετά από αποχή; 4. Αντί για βιαστικές χειρουργικές ή δραματικές διαγνώσεις, γιατί να μη δούμε την περίπτωση σαν αυτό που λογικά είναι: ➤ Ένας άνδρας με ιστορικό σεξουαλικής αποχής, λειτουργική ημιφίμωση και δέρμα βαλάνου χωρίς σκληραγώγηση, που απλώς χρειάζεται χρόνο και προοδευτική επανένταξη στη σεξουαλική δραστηριότητα; ⸻ 📌 Ερώτημά μου προς εσάς: Αν ο ασθενής έχει καλή ανταπόκριση στη θεραπεία, δεν έχει περιορισμό ανοίγματος, και τα συμπτώματα συνδέονται αποκλειστικά με τη μη σταδιακή επαναφορά στη σεξουαλική δραστηριότητα, τότε γιατί η περιτομή να είναι η πρώτη γραμμή αντιμετώπισης; Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις περαιτέρω απαντήσεις σας.