Χρόνια ουρολοίμωξη σε 83χρονη μετά από κάταγμα ισχίου και καθετήρα: ελπίδες θεραπείας;

Η κατάσταση που περιγράφετε είναι πράγματι πολύπλοκη, καθώς αφορά ένα συνδυασμό παραγόντων, όπως η ηλικία, το ιστορικό του κατάγματος, η χρήση καθετήρα και η παρουσία μικροβίων που φαίνεται να προκαλούν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Ακολουθούν ορισμένες προσεγγίσεις που μπορεί να βοηθήσουν:

1. Διαχείριση των υποτροπιάζουσων ουρολοιμώξεων
• Εντοπισμός της αιτίας: Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις μπορεί να προκαλούνται από παράγοντες όπως παραμονή καθετήρα, υπολειπόμενα ούρα στην κύστη ή άλλες ανατομικές ή λειτουργικές ανωμαλίες. Πιθανώς να χρειάζεται υπερηχογράφημα ή άλλες εξετάσεις για διερεύνηση.
• Καθετήρας: Αν ακόμα χρησιμ...οποιεί καθετήρα, είναι σημαντικό να εξεταστεί αν μπορεί να αφαιρεθεί. Αν δεν είναι δυνατόν, η αλλαγή καθετήρα σε τακτική βάση από έμπειρο προσωπικό και η χρήση αντιμικροβιακών καθετήρων μπορεί να μειώσει τις λοιμώξεις.
• Αντιβιοτική προφύλαξη: Σε ορισμένες περιπτώσεις, χορηγείται χαμηλή δόση αντιβιοτικών για πρόληψη υποτροπών. Ωστόσο, αυτό απαιτεί προσεκτική αξιολόγηση για να αποφευχθεί η αντοχή των μικροβίων.

2. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού και διατροφή
• Συμπληρώματα διατροφής:
• Συμπληρώματα με D-mannose (φυσικός σακχαρίτης) βοηθούν στη μείωση της προσκόλλησης βακτηρίων, όπως το E. coli, στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης.
• Προβιοτικά: Ειδικά στελέχη όπως το Lactobacillus rhamnosus μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της ισορροπίας της φυσιολογικής χλωρίδας του ουροποιητικού.
• Υγρά: Επαρκής πρόσληψη υγρών για να διατηρείται η κύστη καθαρή και να μειώνεται η συγκέντρωση βακτηρίων.
• Διατροφή: Μια ισορροπημένη διατροφή με μειωμένη κατανάλωση σακχάρων μπορεί να βοηθήσει.

3. Εναλλακτικές θεραπείες
• Ενδοκυστικές εγχύσεις: Σε περιπτώσεις χρόνιας ουρολοίμωξης, μπορεί να χρησιμοποιηθούν εγχύσεις αντιβιοτικών ή αντιμικροβιακών παραγόντων κατευθείαν στην ουροδόχο κύστη.
• Ανοσοθεραπεία: Σκευάσματα όπως το Uro-Vaxom (ένα ανοσοενισχυτικό που περιέχει εκχυλίσματα από E. coli) μπορούν να μειώσουν τις υποτροπές, ενισχύοντας την ανοσία στο ουροποιητικό.

4. Αντοχή μικροβίων και στοχευμένη θεραπεία
• Σε περιπτώσεις ανθεκτικών μικροβίων, μπορεί να εξεταστεί η χορήγηση ενδοφλέβιων αντιβιοτικών ή συνδυασμένων θεραπειών σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
• Η χρήση της ευαισθησίας του μικροβίου (MIC) από το αντιβιόγραμμα μπορεί να καθορίσει την καταλληλότερη δόση και διάρκεια αντιβιοτικής θεραπείας.

5. Ρευματοειδής αρθρίτιδα και CRP
• Είναι πιθανό η ρευματοειδής αρθρίτιδα να αυξάνει τα επίπεδα της CRP, κάτι που μπορεί να μην συνδέεται απαραίτητα με τη λοίμωξη. Η φλεγμονή από την αρθρίτιδα μπορεί επίσης να επηρεάζει τη γενικότερη κατάσταση της υγείας της.

6. Παρακολούθηση και συνεργασία με εξειδικευμένους γιατρούς
• Ουρολόγος: Για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση της κατάστασης.
• Ρευματολόγος: Για την καλύτερη διαχείριση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και της φλεγμονής.
• Λοιμωξιολόγος: Σε περιπτώσεις ανθεκτικών μικροβίων ή χρόνιων λοιμώξεων.

7. Υπομονή και σταδιακή προσέγγιση

Δυστυχώς, σε ορισμένες περιπτώσεις, η υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη μπορεί να είναι χρόνια κατάσταση, αλλά με σωστή φροντίδα και διαχείριση μπορεί να μειωθούν οι εξάρσεις και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής.

Αν τα δέκατα συνεχιστούν, καλό είναι να γίνει επαναξιολόγηση από τον θεράποντα ιατρό της. Διάβασε περισσότερα

Δεν ειμαι ουρολογος...