Καλησπέρα. Εδώ και έναν μήνα έχω έντονη φαγούρα στην περιοχή του αιδοίου κ του κόλπου. Η γιατρός μου μου συνέστησε αρχικά πλύσεις και λομεξιν. Έκανα την αγωγή, φάνηκε σαν να μου πέρασε αμυδρά (οπότε έκανα επαφή) αλλά μάλλον έκανα λάθος γιατί η φαγούρα συνεχίστηκε. Επισκέφτηκα τη γιατρό να με δει και μου είπε ότι δεν είχε καλή εικόνα λόγω του υπόθετου οπότε δεν μπορούσε να καταλάβει ακριβώς αλλά της φάνηκε σαν μύκητες. Με αγωγη stabilenol 7 μέρες και 3 υποθετα pevaryl και κρέμα combi εξωτερικά, συνεχίζει να μη μου έχει περάσει και να νιώθω διαρκώς φαγούρα κυρίως στο περπάτημα/όρθιο. Δεν έχω κανένα άλλο σύμπτωμα (εκκρίσεις, τσούξιμο, τίποτε). Γίνεται να είναι μύκητες κ να είναι ανθεκτικοί με τόση πια αγωγη; Τι να κάνω; Νιώθω ότι πρέπει να επιμείνω να κάνω εξετάσεις παρότι η γιατρός δεν το έκρινε απαραίτητο Επίσης πριν δυο χρόνια είχα μια σύντομη επαφή χωρίς προφύλαξη και εκ τότε αγχώνομαι μήπως έχω κάποιο ασυμπτωματικό ΣΜΝ που εμφανίζεται τώρα. Να σημειωθεί ότι το τεστ παπ μου πέρσι έδειξε εικόνα ήπιας τραχηλιτιδας αλλά η γιατρός είπε να μη δώσω σημασια γιατί είναι συνηθες σε κορίτσια 21 ετών. Τι μου προτείνετε; Έχω πραγματικά κουραστεί έναν μήνα τώρα κ δεν έχω όρεξη να σηκώνομαι από το κρεβάτι με τέτοια ενόχληση

Καλησπέρα. Διαγνώστηκα με σιλικόνη στους μασχαλιαίους λεμφαδένες. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό?

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΧΩ 2 ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ 11 ΚΑΙ 6 ΕΤΩΝ, ΚΑΝΑΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΥΨΗΛΗ, Η ΜΕΓΑΛΗ 250 ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ 210, ΕΧΩ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΕΙ ΠΟΛΥ, ΦΟΒΆΜΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ, ΣΕ ΤΙ ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ? ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΤΡΩΝΕ ΠΟΛΛΑ ΓΛΥΚΑ, ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ ΣΠΙΤΙ.

Θα ήθελα να ρωτήσω έπειτα από μια αφαίρεση μιας κύστης στην περιοχή αριστερά του προσώπου εξωτερικά στην κάτω γνάθο μετά από 3 μήνες από πλαστική χειρουργική τις τελευταίες 2 μέρες ένιωσα ότι σε ένα σημείο ήταν κάπως κόκκινη και ελάχιστα πρησμένη. Με το λίγο που άσκησα πίεση τοπικά έβγαλα ένα κομμάτι σμήγμα με εγκλωβισμένες δύο τρίχες και στη συνέχεια αίμα, στη συνέχεια είδα απλά στο σημείο που βγήκε αυτό το σμήγμα σαν μια μικρή τρυπούλα πάνω στην περιοχή της ουλής. Από κει και έπειτα ένιωσα το σημείο τελείως διαφορετικό και φλατ. Έβαλα οινόπνευμα και κατευθείαν betadine. Υπάρχει περίπτωση έχει δημιουργηθεί μια κύστη ή απλά ήταν εγκλωβισμένες οι τρίχες και δημιουργήθηκε αυτό το σμήγμα έως ότου το αφαίρεσα τελείως. Ααα ευχαριστώ πολύ

Πόσον χρόνον απαιτεί ablation για έκτακτες κοιλιακές συστολές;

εδώ και ένα χρόνο περίπου έχω θέμα με την κατάποση γενικά πονάω όταν καταπίνω ανά διαστήματα είναι έντονο και ήπιο επίσης όταν μιλάω με πονάει όταν είναι έντονο πήγα ωριλα δεν βρήκε κάτι πήγα γαστρεντερολογο κάναμε γαστροσκοπιση είδε ότι είχα παλινδριμηση αυτό έχει πολλούς μήνες τώρα μου έδωσε laprazol και κάποιες οδηγίες όπως το να κόψω το τσιγάρο το οποίο το έκανα όχι αναψυκτικά να μην ξαπλωνω με το που φάω αλλά και πάλι ακόμα και τώρα είναι έντονο πολύ ένας πόνος χαμηλά πολύ στον λαιμό επίσης πάντα όταν τρώω μου καθιζουν φαγητά και πρέπει να πιω νέρο για να πάει κάτω είχε διάστημα που έκοψα βέβαια το laprazol που ήμουν καλύτερα όχι τέλεια όμως έπαιρνα και gaviscon βοηθούσε λιγάκι τις τελευταίες μέρες που παίρνω δεν βοηθάει και πολύ και ξεκίνησα εκ νέου το laprazol σε έναν δεύτερο γαστρεντερολογο που είχα πάει πριν 4 μήνες μου είχε πει για μανόμετρια αν και δεν μου το πρωτεινε γτ δεν είχα λέει κάτι δεν ξέρω τι να κάνω υποφέρω...

Καλησπέρα σας, Είμαι 27 ετών και δεν έχω διαγνωσθεί ούτε με διαβήτη ούτε με κάποιο νευρολογική πάθηση (θα καταλάβετε γιατί το αναφέρω). Εδώ και περίπου έναν μήνα, κάποιες φορές που ξυπνάω το βράδυ, παρατηρώ πως η δεξιά μου πτέρνα είναι μουδιασμένη. Να αναφέρω πως εδώ και έναν μήνα λόγω πόνων στον αυχένα και την ωμοπλάτη, ξαπλώνω μόνο ανάσκελα και όταν η πτέρνα μου μουδιάζει, συνήθως ήμουν ξαπλωμένη ανάσκελα και με το πόδι όρθιο, λυγισμένο γόνατο και την πτέρνα κάτω (στηρίζεται επομένως το πόδι μου σε αυτήν). Μόλις το άπλωνα ή άλλαζα πλευρό, το μούδιασμα περνούσε. Στη διάρκεια της ημέρας δεν είχα ποτέ αυτό το πρόβλημα. Ωστόσο σήμερα, αν και ξύπνησα κάποια στιγμή με τη φτέρνα και πάλι μουδιασμένη, έκτοτε η αίσθησή της δεν έχει επανέλθει απόλυτα. Μία μικρή επιφάνεια της φτέρνας, προς την δεξιά εξωτερική πλευρά (προς τον αστράγαλο) το δέρμα δεν έχει αίσθηση αν το τσιμπήσω με κάτι πχ. Δεν με πονάει, δεν έχω μυρμήγκιασμα ή κάποια ενόχληση, ούτε σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού, μόνο αυτήν την απώλεια αίσθησης σε εκείνο το σημείο. Δε με δυσκολεύει στη βάδιση, ωστόσο σίγουρα έχω μία περίεργη αίσθηση στο πέλμα καθώς βαδίζω, σαν "κάτι να λείπει". Να αναφέρω πως παρόμοιο συμβάν είχα ζήσει και άλλες φορές στο παρελθόν, πριν 10 χρόνια, όταν φορούσα τα λάθος παπούτσια για τρέξιμο, με αποτέλεσμα να πέφτει το βάρος του σώματος στα δάχτυλα και την επόμενη μέρα και για λίγες ημέρες, να έχω ακριβώς την ίδια απώλεια αίσθησης στο μπροστινό μέρος του μεγάλου δαχτύλου. Επανερχόταν μετά από λίγες ημέρες, ώσπου να πάω ξανά για τρέξιμο με τα ίδια παπούτσια, ώσπου έκανα τη σύνδεση και τα πέταξα. Από τότε δεν είχα ξανά παρόμοιο περιστατικό (Να προσθέσω πως λόγω της μεγάλης πίεσης που υφίσταντο το δάχτυλό μου, η ρίζα του νυχιού είχε τραυματιστεί, με αποτέλεσμα να πέσει το νύχι και να ξεκινήσει από πάνω του να μεγαλώνει νέο). Υπάρχει περίπτωση να είναι παρόμοιο περιστατικό και η αίσθηση να επανέλθει εντός λίγων ημερών ή θεωρείτε πως υπάρχει λόγος ανησυχίας;

Έπαθα κάκωση στον προσαγωγό πριν 3 μήνες, από πολυ έντονη και συνεχόμενη άσκηση και τεντωμα. Είμαι 40 ετών, χωρίς κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας. Δεν ήταν πολύ σοβαρή όπως έδειξε ο υπέρηχος, έκανα και φυσικοθεραπείες αλλά συνεχίζει και με ενοχλεί η περιοχή ενώ έχουν περάσει 3 μήνες. Είναι σύνηθες να διαρκεί τόσο?