Καλησπέρα σας, εκανα χειρουργειο δισκεκτομης Ο4-Ο5 σχεδον κλεινω 2 μηνες. Κατεληξα σε αυτη τη λυση μετα απο 7 μηνες συντηριτικης αγωγης ,λειζερ,φυσιοθεραπειας. Αλλα ακομα τωρα εχω καψιμο στο ιδιο ποδι στα ιδια σημεια(γλουτο και πανω απο το αστραγαλο). Πόσο υπομονη πρεπει να κανω? Ειμαι 35 χρονων και δεν μπορω ουτε να καθησω ακομα...(κανω φυσιοθεραπειες) Δεν θα φυγει ποτέ?

Είμαι 40 ετών με μέτρια ανεπάρκεια και μέτρια πρόπτωση μιτροειδούς. Το χόλτερ και τεστ κοπώσεως βγήκανε πολύ καλά. Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να κάνω και διοισοφάγειο. Είναι απαραίτητο?

Η συγχορήγηση claripen και symbicort 160 ενδείκνυται;;

Μπορώ να πιω xanax ενώ έχω πυελονεφρίτιδα?

Καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, το 22 έκανα αφαίρεση ορθού λόγω καρκίνου της περιοχής, από τότε ταλαιπωρούμαι, έχω σύνδρομο χαμηλής πρόσθιας εκτομής, υπάρχει καμία λύση στο πρόβλημά μου ?? Ή έστω κάποια βελτίωση? Σας ευχαριστώ

Καλησπέρα σας. Είμαι 30 χρονών. Από τότε που έχω περίοδο ο κύκλος μου δεν ήταν σταθερός. Επειδή άλλαζα γιατρούς λόγω μετακομίσεων, δεν είχα κάποιον να με παρακολουθεί. Κάποια στιγμή μου είχαν αναφέρει κυστούλες (σύνδρομο πολυκιστικών). Είχα πάρει αντισυλληπτικά για 1.5 χρόνο αλλά δεν τα άντεχα οπότε σταμάτησα. Έκτοτε ζω πάντα με μόνιμη καθυστέρηση (5-15 μέρες και σε κάποιες περιπτώσεις 20-30). Τα τελευταία 2 χρόνια όμως ενώ πάντα είχα πρήξιμο και πόνο στο στήθος, έχει γίνει ανυπόφορος. Έχω το πρήξιμο και τον πόνο γενικότερα στην κοιλιά και στις γύρω περιοχές όσο περιμένω περίοδο, και έχω κ τον πόνο στο στήθος που πραγματικά υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ ούτε να ξαπλώσω. Τόσα χρόνια δεν με ένοιαζε τόσο η καθυστέρηση, αλλά έχω τον τελευταίο χρόνο που με τον σύζυγό μου κάνουμε προσπάθεια για μωράκι αλλά δεν έχει έρθει ακόμα. Να προσθέσω ότι σε εξετάσεις αίματος το προηγούμενο εξάμηνο δεν παρατηρήθηκε κάποιο ορμονικό θέμα (θυροειδής κλπ) Τι εξετάσεις θα μου προτείνατε να κάνω και για το στήθος που δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικός ο τόσο πόνος; και για την καθυστέρηση και για το λόγω που δεν έχει έρθει εγκυμοσύνη ακόμα;

Καλησπέρα,δυστυχώς αντιμετωπίζω χρόνια μοναξιά,δεν έχω φίλους καθόλου,νιώθω συνέχεια ότι με απορρίπτουν η ότι με προσπερνούν,βλέπω ότι σχεδόν όλοι γύρω μου έχουν μια κανονική ζωή,σχέσεις,φίλους,ταξίδια,διακοπές,διασκέδαση,δραστηριότητες,δεν με γεμίζει τίποτε από τη ζωή,στα 36 μου χρόνια νιώθω απελπισία,ότι δεν μπορεί τίποτε να με βοηθήσει,έχω κάνει κάποιες προσπάθειες για ψυχοθεραπεία αλλά δεν με βοηθάει και όχι δεν φταίει ο θεραπευτής γιατι έχω δοκιμάσει και άλλους χωρίς αποτέλεσμα για εμένα,κουράστηκα να πληρώνω.Μενω με τους γονείς λόγω οικονομικής αδυναμίας να μείνω μόνος μου,η μητέρα είναι χειριστικη σε όλα,ο πατέρας είναι αυστηρός και καθόλου συναισθηματικός,είμαι απογοητευμένος. Αυτή την περίοδο έχω ξεκινήσει ψυχαναλυτική ομαδική θεραπεία,δεν εκφραζομαι εύκολα και πιέζομαι όταν πρέπει να μιλήσω για καταπιεσμένα συναισθήματα.Η δουλειά που κάνω με αγχωνει,δεν μου αρέσει αλλά δεν μπορώ να βρω κάτι πιο ενδιαφέρον για εμένα. Δεν ξέρω τι να κάνω,η ζωή μου είναι στάσιμη από τα 20,ντρέπομαι που έχω μείνει τόσο πίσω σε προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη.

Καλησπέρα έχω δύο ερωτήσεις. 1)Εδώ και 5 χρόνια τα αντιπυρηνικό αντισώματα μου ήταν 1:320 Και μια φορά 1:160 και αυτή την φορά μου τι έβγαλαν αρνητικό γίνεται ξαφνικά να γίνει αρνητικό; 2) η αγγειοτενσινη είναι 57 και τώρα 54 θα μπορούσε να είναι κάτι φυσιολογικό ; Η θα μπορούσε να είναι σημάδι νευροσαρκοειδωσης;