Έχω ένα παιδάκι 4 ετών πηγαίνει στο προνήπιο φέτος και έχει άγχος αποχωρισμού κλαίει το πρωί δεν θέλει να ετοιμαστεί το πρωί, έξω από το σχολείο με κρατάει από τα πόδια για να μην το αφήσω! Τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσει; Το ίδιο έκανε και την περσινή χρονιά που πήγαινε στον παιδικό σταθμό, του έχουμε μιλήσει πολλές φορές ότι δεν χρειάζεται να κλαίει και στο σχολείο πηγαίνουμε για να περάσουμε όμορφα να παίξουμε κτλ!
Κατανοώ απόλυτα την ανησυχία σας — το άγχος αποχωρισμού είναι πολύ συχνό σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, ειδικά στις αρχές της χρονιάς. Δεν πρόκειται για “πεισματάκι”, αλλά για πραγματικό φόβο ότι θα χάσουν την ασφάλεια του γονέα. Σκεφτείτε αν πέραν αυτής της αλλαγής, έχετε βιώσει και άλλες αλλαγές στην οικογένεια και πώς μπορεί αυτές να έχουν επιδράσει. Κάποιες ιδέες γύρω σε αυτά που θα μπορούσατε να κάνετε είναι:
-Σταθερή ρουτίνα κάθε πρωί (ίδια ώρα, ίδια σειρά ενεργειών). Τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια μέσα από την επανάληψη.
-Προετοιμασία από το βράδυ: αφήστε το να διαλέξει ρούχα ή ένα μικρό αντικείμενο για το σχολείο.
Φτιάξτε μαζί... ένα μικρό “τελετουργικό αποχαιρετισμού” — για παράδειγμα, ένα σύντομο τραγουδάκι, ένα φιλάκι στη μύτη και high-five, ή μια φράση όπως “καλή μέρα, θα τα πούμε μετά!”. Η σταθερότητα αυτής της μικρής ρουτίνας βοηθά πολύ.
- Επιτρέψτε το κλάμα. "Ξέρω ότι είναι δύσκολο για σένα, όπως είναι και για μένα, αλλά θα τα καταφέρουμε". Ο αποχαιρετισμός να είναι σύντομος και σταθερός· οι παρατεταμένες εξηγήσεις ή η καθυστέρηση κάνουν το άγχος να μεγαλώνει.
-Δώστε του κάτι δικό σας (π.χ. ένα μικρό βραχιολάκι ή αυτοκολλητάκι) ως “σύμβολο σύνδεσης”.
-Επαινείτε κάθε μικρό βήμα (“μπήκες πιο ήρεμος σήμερα, μπράβο σου!”) — έτσι ενισχύεται η αυτοπεποίθησή του.
-Συνεργαστείτε με τη νηπιαγωγό, ώστε να υπάρχει κοινή στάση και ασφάλεια στη μετάβαση.
Αν οι αντιδράσεις παραμένουν έντονες μετά από μερικές εβδομάδες, ίσως βοηθήσει μια συνάντηση με παιδοψυχολόγο για να βρείτε εξατομικευμένους τρόπους στήριξης.
Read more
Καλημερα σας.
Χρειαζεται υπομονη και σταθεροτητα απο την πλευρα σας. Αν παρατηρειτε το αγχος να παρεμβαινει γενικοτερα στις καθημερινες δραστηριοτητες του παιδιου, καλο θα ηταν μια εξειδικευμενη αξιολογηση και αντιμετωπιση.
Χαίρετε. Σας προτείνω να ξεκινήσετε επικοινωνώντας με έναν ειδικό που να αναλαμβάνει γονεϊκή συμβουλευτική, για να συζητήσετε μαζί του θέματα γονεϊκότητας και διαχείρισης των καταστάσεων που περιγράφετε. Έπειτα και σε συνεργασία με τον ειδικό, θα καταλήξετε και σε περαιτέρω ενέργειες με στόχο την πλαισίωση τόσο του παιδιού, αλλά και τη δική σας, εφόσον υπάρχει ανάγκη.
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια
Γεια σας, το άγχος αποχωρισμού στην ηλικία των 4 ετών είναι κάτι σύνηθες, ειδικά όταν το παιδί είναι ευαίσθητο ή έχει ήδη βιώσει δυσκολία με τον αποχωρισμό στο παρελθόν και εκφράζει την ανάγκη του για ασφάλεια και εγγύτητα.
Προσπαθήστε κάθε πρωί να κρατάτε μια σταθερή, ήρεμη ρουτίνα χωρίς βιασύνη και χωρίς να δίνετε μεγάλη έμφαση στο κλάμα. Το «αντίο» να είναι σύντομο και σίγουρο, γιατί το παιδί αντλεί ασφάλεια από τη δική σας σταθερότητα. Ενθαρρύνετέ το και επιβραβεύστε κάθε μικρή πρόοδο.
Αν όμως η δυσκολία παραμένει για εβδομάδες ή επηρεάζει έντονα την καθημερινότητά του, μια συμβουλευτική συνάντηση με παιδοψυχολόγο θα βοη...θήσει να κατανοήσετε βαθύτερα το άγχος του και να βρείτε τρόπους ενίσχυσης της ασφάλειάς του στο σχολείο και στο σπίτι.
Read more
Καλησπερα σας. Το άγχος αποχωρισμού σε αυτή την ηλικία είναι αρκετά σύνηθες, ειδικά σε περιόδους μεταβάσεων, όπως είναι η έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το καθε παιδί είναι διαφορετικό και αν προυπάρχει ευαισθησία στους αποχωρισμούς μπορεί να ξυπνήσει ξανά αυτά τα συναισθήματα. Χρήσιμες πρακτικές είναι η σταθερή πρωινή ρουτίνα, ο σύντομος αποχωρισμός με μια αγκαλιά κι ένα φιλί στην είσοδο του σχολείου, καθώς και η συνεχής συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς. Σημαντικότερος παράγοντας καθίσταται η ψυχραιμία και σταθερότητα των γονέων, καθώς εκείνοι λειτουργούν ως πρότυπο για τη συναισθηματική ρύθμιση των παιδιών.
Καλησπέρα σας,
Είναι απολύτως φυσικό να σας προβληματίζει αυτή η εικόνα και να αναρωτιέστε τι μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να αποχωρίζεται πιο ήρεμα. Το άγχος αποχωρισμού, ειδικά στις μικρές ηλικίες, δεν είναι ένδειξη ότι κάτι "δεν πάει καλά", αλλά ένας τρόπος που έχει το παιδί να εκφράζει ότι ακόμα μαθαίνει να μπορεί να νιώθει ασφαλές όταν απομακρύνεται από εσάς.
Δεν είναι μόνο το ίδιο το "φεύγω από τη μαμά/τον μπαμπά" που τρομάζει το παιδί, αλλά και ο εσωτερικός του κόσμος που δεν έχει ακόμα πειστεί ότι η σύνδεση παραμένει, ακόμη κι όταν δεν είστε κοντά. Όσο περισσότερο ενισχύεται αυτή η αίσθηση εμπιστοσύνης (...ότι φεύγω, αλλά δεν χάνω τον άνθρωπό μου), τόσο πιο σταδιακά μαλακώνει το άγχος.
Μικρές πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν:
• Μπορείτε να δοκιμάσετε ένα σταθερό αποχαιρετιστήριο όπως μια συγκεκριμένη φράση, ένα φιλί, ένα "αγαπημένο αντικείμενο" που παίρνει μαζί του ώστε να δημιουργηθεί ασφάλεια μέσα στη συνήθεια.
• Ενισχύστε την προβλεψιμότητα: ένα σταθερό πρωινό πρόγραμμα και θετική προσδοκία "σήμερα ποιο παιχνίδι λες να παίξετε;" μπορεί να αλλάξει τη ματιά από τον αποχωρισμό στη χαρά της ημέρας.
• Μιλήστε για τα συναισθήματα του παιδιού όχι για να τα ακυρώσετε "δεν χρειάζεται να κλαις" αλλά για να τα αναγνωρίσετε: "Φαίνεται πως αυτός ο αποχωρισμός σου φαίνεται δύσκολος... κι όμως ξέρεις ότι θα τα καταφέρεις και σήμερα".
Στην καρδιά κάθε αποχωρισμού, αυτό που ζητά το παιδί είναι επιβεβαίωση πως ο δεσμός παραμένει δυνατός, ακόμη κι όταν δεν είστε δίπλα του.
Σιγά σιγά, με σταθερότητα, ενσυναίσθηση και αγάπη, χτίζεται μέσα του η βεβαιότητα πως μπορεί να αποχωρίζεται… χωρίς να χάνει.
Read more
Καλησπέρα σας μια ενέργεια που μπορεί να σας βοηθήσει είναι η ενεργητική ακρόαση (καθρέφτισμα συναισθήματος και συμπεριφοράς )
Το άγχος αποχωρισμού είναι φυσιολογικό σε αυτή την ηλικία, ειδικά αν συνεχίζεται από πέρυσι. Διατηρήστε σταθερή ρουτίνα, αποχαιρετισμό με αγκαλιά και χαμόγελο, χωρίς καθυστερήσεις. Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή του με θετικές κουβέντες και αναγνώριση της προσπάθειάς του. Συζητήστε με τη νηπιαγωγό για υποστήριξη. Αν συνεχιστεί έντονα, ίσως βοηθήσει παιδοψυχολόγος.
Καλησπέρα!
Το άγχος αποχωρισμού σε αυτή την ηλικία είναι πολύ συχνό, ειδικά όταν ξεκινάει μια νέα χρονιά. Είναι φυσιολογικό το παιδί να κλαίει ή να προσπαθεί να σας κρατήσει κοντά του.
Μερικές πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν:
- Σύντομο και σταθερό αντίο: Κρατήστε την αποχαιρετιστήρια ρουτίνα σύντομη και ήρεμη. Το παρατεταμένο “κολλάω/φύγε δεν θέλω” μπορεί να αυξάνει το άγχος.
- Θετική εστίαση: Μιλήστε για τα θετικά που θα κάνει στο σχολείο (παιχνίδι, φίλοι, δραστηριότητες) χωρίς να επικεντρώνεστε στο κλάμα.
- Αποφυγή τιμωρίας ή κριτικής: Μην λέτε ότι “δεν πρέπει να κλαίει”. Αντίθετα, αναγνωρίστε το συναίσθημά του (“Κατα...λαβαίνω ότι λυπάσαι που φεύγω, αλλά θα περάσεις καλά στο σχολείο”).
Με υπομονή και σταθερή ρουτίνα, τα παιδιά αρχίζουν να ηρεμούν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Αν όμως το άγχος παραμένει πολύ έντονο ή επηρεάζει την καθημερινότητά σας και του παιδιού, μπορεί να βοηθήσει και η συζήτηση με παιδοψυχολόγο.
Read more
The content provided is strictly informational and should not be considered a replacement for professional advice from doctors or healthcare providers.
Get answers to your health concerns. Submit your question anonymously and our specialists will help.
We’ll email you when a specialist replies.
An unexpected error occurred but we’re working on it. Please try again.
Provide details about your health concerns
Be short and to the point so specialists can give you a clear answer
Refer to people by name
Request price for services
Post offensive or abusive content
Request pharmaceutical products recommendations or any medical prescription
We moderate your questions and send them to doctoranytime specialists
If you enter your email, we’ll notify you when a specialist answers your question
Once your question receives an answer, we’ll post it in the related doctoranytime sections
Start a Video Consultation with a health specialist within 5 minutes
We’ll send you an email when a specialist responds.
Talk to a specialist daily from 08:00 to 23:00, via chat or video and get the answers you need in minutes.
When it comes to medication, it’s best to get answers that are tailored to your medical history. Chat with a specialist to get safe, personalized guidance in minutes.