Έχω δύο κοριτσάκια το ένα είναι 4,5 ετών και το άλλο 2,5 ετών και ζούμε στο εξωτερικό. Η μικρή είναι αρκετά προσκολλημένη στη μεγάλη της αδερφή και το καλοκαίρι χωρίστηκαν για περίπου ένα μήνα. Εκείνο το διάστημα του αποχωρισμού δυσκολεύονταν ιδιαίτερα στον παιδικό σταθμό καθώς ήταν στο ίδιο τμήμα και απέκτησε προσκόλληση με εμένα. Περάσαμε τις οικογενειακές διακοπές και αφού επιστρέψαμε γυρίσαμε και στον παιδικό. Η μεγάλη πήγε νηπιαγωγείο και η μικρή παρέμεινε στον παιδικό. Τις τελευταίες εβδομάδες κλαίει πάρα πολύ το πρωί όταν την αφήνουμε, ζητάει στις δασκάλες την αδερφή της και δε συνεργάζεται με τον μπαμπά για μπάνιο, ύπνο τα κάνουμε όλα αυτά μαζί μόνο. Γνωρίζω ότι μετά από τις διακοπές χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα να συνηθίσει στη νέα κατάσταση και οι δασκάλες επίσης είναι πολύ υποστηρικτικές αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω να τη βοηθήσω. Δε θέλει στο σχολείο να της αφήνω κανένα αντικείμενο δικό της. Να σημειώσω ότι είναι ένα ανεξάρτητο toddler επικοινωνεί σε 3 γλώσσες έχει κόψει πάνα αλλά ταυτόχρονα έχει και πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Στον παιδικό σταθμό επίσης δε θέλει να βγάζει τα παπούτσια της καθώς φοράνε παντοφλάκια και πολλές φορές και το μπουφάν της. Αυτό ξεκίνησε το καλοκαίρι μέχρι τότε λειτουργούσε κανονικά. Και τέλος να σημειώσω ότι σε αυτές τις αλλαγές παρατήρησα ότι μετά τη δεύτερη βδομάδα άρχισε να εκφράζεται πιο έντονα την πρώτη βδομάδα και το καλοκαίρι και τώρα ήταν πιο ήπια η κατάσταση.

Submitted on 04/09/2024

2 specialists answered

Καλησπέρα σας. Για την παραπάνω συμπεριφορά θα χρειαστεί πιθανότητα συμβουλευτική γονέων. Στη διάθεση σας, Γιώργος Βλαχάκης MD, Ειδικός Ψυχίατρος Παιδιών Εφήβων & Ψυχοθεραπευτής

Βλαχάκης Γεώργιος 10

Ειδικός Ψυχίατρος παιδιών-εφήβων-οικογένειας - Ψυχοθεραπευτής όλων των ηλικιών

Did you know you can get a personalized answer from a GP through live chat? Chat now with DO+

General practitioner 9,8

Live chat

Από την περιγραφή σας καταλαβαίνω ότι η μικρή σας έχει αρκετό φόβο, που προσπαθεί να απαλύνει με την παρουσία οικείων προσώπων και την παραμονή σε οικείο περιβάλλον. Η προσκόλληση στην αδελφή προέρχεται από την ανάγκη της αυτή, να ανακουφίζεται από το στρες. Δε θέλει να βγάλει το μπουφάν και τα παπούτσια, γιατί τα αισθάνεται ως θωράκιση, ασπίδα προστασίας στο αφιλόξενο περιβάλλον του σχολείου (έτσι το νιώθει) αλλά και γιατί θέλει να αισθάνεται ότι θα φύγει σύντομα, ότι είναι σε ετοιμότητα να αποχωρήσει. Δε θέλει τον πατέρα στη ρουτίνα της, γιατί η μητέρα ανακουφίζει περισσότερο το στρες της, το οποίο υπάρχει ακόμα και στο σπίτι.
Τα αίτια ...του αυξημένου στρες χρειάζεται να διερευνηθούν. Ίσως είναι θέματα ιδιοσυγκρασίας, τα οποία έχουν ενισχυθεί από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αυτοί θα μπορούσαν να είναι για παράδειγμα, εντάσεις στο σπίτι ή φωνές προς το παιδί.
Αρχικά, μπορείτε να προσπαθήσετε να αμβλύνετε τους επιβαρυντικούς παράγοντες, αλλά νομίζω ότι χρειάζεται να απευθυνθείτε σε παιδοψυχολόγο, για να βοηθήσετε το παιδί να μη ζει με αυτά τα συναισθήματα ανασφάλειας. Read more

Χουρδάκη Γιάννα 10,0

Child psychologist | Heraklion

The content provided is strictly informational and should not be considered a replacement for professional advice from doctors or healthcare providers.