Αποτελεσματικότητα του Εφεξόρ μετά από 2 εβδομάδες χρήσης για θλίψη

Δύο εβδομάδες είναι νωρίς για να δράσει το Εφεξόρ. Συνήθως χρειάζονται 4–6 εβδομάδες. Η θλίψη και η έλλειψη διάθεσης είναι αναμενόμενα στην αρχή. Συνέχισε την επικοινωνία με τον ψυχίατρό σου και, αν μπορείς, ξεκίνα ή συνέχισε ψυχοθεραπεία.

Καλημέρα σας. Ευχαριστώ που μοιράζεστε τις ανησυχίες σας.
Είναι πολύ σημαντικό και φυσικό να αισθάνεστε ανησυχία και αβεβαιότητα σε αυτήν τη φάση, ιδιαίτερα όταν ξεκινάτε μια νέα αγωγή και αντιμετωπίζετε ακόμη τα συμπτώματα της θλίψης.
Η φαρμακευτική αγωγή, όπως το εφεξόρ, συχνά χρειάζεται κάποιο χρόνο για να αρχίσει να εμφανίζει αποτελέσματα. Η υπομονή και η συνέπεια στη λήψη του φαρμάκου είναι ζωτικής σημασίας.
Ταυτόχρονα, συζητήστε με τον θεράπων ιατρό σας, για το ενδεχόμενο να ξεκινήσετε μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, η οποία μπορεί να ενισχύσει τη διαδικασία ανάρρωσης, βοηθώντας σας να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματά σας κ...αι να ανακαλύψετε τρόπους να ξαναβρείτε το ενδιαφέρον και την ενεργητικότητα.
Είναι απόλυτα φυσικό να αισθάνεστε ανησυχία και να θέλετε άμεση ανακούφιση, αλλά η εμπειρία δείχνει ότι η συνεργασία με τον ειδικό και η υπομονή μπορούν να οδηγήσουν σε θετικά αποτελέσματα. Μην διστάσετε να μιλήσετε με τον γιατρό σας για τις ανησυχίες σας και να ζητήσετε υποστήριξη ή και μια επιπλέον αξιολόγηση, αν νιώθετε ότι χρειάζεται.
Να θυμάστε ότι είστε σε μια διαδικασία και κάθε μικρό βήμα είναι σημαντικό. Η αυτοφροντίδα, η αποδοχή και η επιμονή είναι κλειδιά σε αυτό το ταξίδι.
Εύχομαι κάπως να σας διευκόλυνα. Καλή σας συνέχεια. Read more

Καλησπέρα σας,

Αυτό που περιγράφετε είναι κλινικά αναμενόμενο. Η μετάβαση από τη σιταλοπράμη (Seropram) στη βενλαφαξίνη (Efexor) συνιστά αλλαγή μηχανισμού δράσης, καθώς το δεύτερο σκεύασμα ενισχύει πέρα από τη σεροτονινεργική και τη νοραδρενεργική νευροδιαβίβαση, η οποία συχνά σχετίζεται με βελτίωση της ενεργητικότητας, του κινήτρου και της διάθεσης. Ωστόσο, για να εκδηλωθεί το πλήρες θεραπευτικό αποτέλεσμα απαιτούνται κατά κανόνα 4–6 εβδομάδες, και όχι μόνο οι πρώτες δύο.

Η εμμένουσα θλίψη και η έλλειψη ενδιαφέροντος που αναφέρετε δεν αποτελούν απόδειξη αποτυχίας της θεραπείας, αλλά μάλλον μέρος της φυσιολογικής χρονικής κα...θυστέρησης στην ανταπόκριση. Η ανηδονία και η κοινωνική απόσυρση, όπως τις περιγράφετε, αποτελούν χαρακτηριστικά της καταθλιπτικής συνδρομής και συχνά είναι τα τελευταία συμπτώματα που υποχωρούν.

Ψυχοδυναμικά, είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι η φαρμακολογική παρέμβαση από μόνη της δεν μπορεί να «ακυρώσει» άμεσα τον εσωτερικό ψυχικό πόνο· χρειάζεται χρόνος για να επεξεργαστεί κανείς τις εσωτερικές συγκρούσεις και τις απώλειες που τροφοδοτούν τη θλίψη. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με ψυχοθεραπευτική στήριξη αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες ανάκαμψης και σταθερότητας στο μέλλον.

Η ανησυχία σας είναι εύλογη, αλλά δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως αποτυχία της θεραπείας. Σε αυτή τη φάση το πιο σωστό είναι η συνέπεια στην αγωγή, η τακτική παρακολούθηση από τον θεράποντα ψυχίατρο και η υπομονή μέχρι να φανεί η πραγματική αποτελεσματικότητα του νέου φαρμάκου.

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Μωραΐτης
Ψυχίατρος – Ιατρικός Ψυχοθεραπευτής Read more