Άγχος και αρνητικές σκέψεις μετά από 10 μήνες ψυχοθεραπείας, τι να κάνω;

Καλησπέρα σας. Από τα λόγια σας φαίνεται πως βρίσκεστε ήδη μέσα σε μια σοβαρή και ενεργή διαδικασία αυτογνωσίας και φροντίδας. Η ψυχοθεραπεία που έχετε ξεκινήσει και διατηρείτε επί δέκα μήνες είναι ένα σημαντικό θεμέλιο, και το γεγονός ότι νιώθετε να έχετε ηρεμήσει σε κάποιο βαθμό, δείχνει πως υπάρχει ανταπόκριση και εσωτερική μετακίνηση. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ φυσιολογικό και αναμενόμενο να συνεχίζουν να εμφανίζονται αρνητικές σκέψεις, στιγμές άγχους ή και έντονες κρίσεις. Η ψυχική μεταμόρφωση δεν είναι ποτέ μια γραμμική πορεία, ακόμη και όταν προχωράτε, μπορεί να νιώθετε κατά διαστήματα πως «επιστρέφετε» σε δυσκολίες που νομίζα...τε ότι είχατε ξεπεράσει. Αυτή η επιστροφή δεν σημαίνει αποτυχία, αλλά εμβάθυνση.

Το άγχος που εμφανίζεται χωρίς εμφανή εξωτερικό λόγο συχνά δεν είναι πραγματικά «αδικαιολόγητο», αλλά εκφράζει εσωτερικές συγκρούσεις, μικρές συναισθηματικές ρωγμές που δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπιστούν συνειδητά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το σώμα και το νευρικό σύστημα «μιλούν» πρώτα. Μπορεί μια σκέψη να σας φαίνεται ασήμαντη, όμως στο ασυνείδητο επίπεδο να ενεργοποιεί βαθύτερους φόβους, όπως π.χ. απώλειας ελέγχου, ανασφάλειας, αποτυχίας ή απειλής. Το γεγονός ότι αυτές οι σκέψεις συνοδεύονται από κρίσεις άγχους, υποδεικνύει ότι η συναισθηματική ένταση συσσωρεύεται και ίσως δεν εκφράζεται ή δεν αποφορτίζεται επαρκώς στην καθημερινότητα.

Αυτό που θα σας πρότεινα είναι, αρχικά, να αποδεχθείτε με καλοσύνη προς τον εαυτό σας ότι είστε ακόμη σε μια ενεργή φάση θεραπείας. Δεν πρόκειται για πισωγύρισμα, αλλά για βάθος. Θα σας πρότεινα να συνεχίσετε την ψυχοθεραπεία με εστίαση όχι μόνο στο παρόν άγχος, αλλά και στους εσωτερικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούνται λίγο πριν. Κάθε κρίση άγχους ακόμα κι αν φαίνεται να έρχεται «από το πουθενά» έχει μια ψυχική ιστορία που αξίζει να αναγνωριστεί με σεβασμό, χωρίς να παρεξηγηθεί ή να καταπιεστεί.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενισχύετε την αίσθηση εσωτερικού ελέγχου και ασφάλειας στην καθημερινότητά σας. Αυτό δεν επιτυγχάνεται μόνο με τη σκέψη ή την προσπάθεια να «ηρεμήσετε», αλλά και μέσα από την πράξη: από μικρές, σταθερές συνήθειες που γειώνουν το σώμα, ρυθμίζουν την αναπνοή και φέρνουν το νευρικό σύστημα σε μια πιο ήρεμη κατάσταση. Η καθημερινή φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια είναι ο τρόπος να βοηθήσετε τον εαυτό σας να νιώσει πιο σταθερός απέναντι στο εσωτερικό κύμα που έρχεται.

Θα σας πρότεινα επίσης να παρατηρείτε πότε ακριβώς έρχεται μια αρνητική σκέψη ή ένα κύμα άγχους: ποιες ώρες της ημέρας, σε ποια συμφραζόμενα, με ποια συνοδά συναισθήματα. Όχι για να το ελέγξετε, αλλά για να το κατανοήσετε. Συχνά, όταν μπορούμε να παρατηρήσουμε ένα εσωτερικό φαινόμενο χωρίς άμεση απόκριση (φόβο ή πανικό), εκείνο αρχίζει σταδιακά να χάνει τη δύναμή του.

Τέλος, αν νιώθετε ότι οι κρίσεις άγχους παραμένουν έντονες ή επανέρχονται συχνά, ίσως να είναι χρήσιμο να συζητήσετε με τον θεραπευτή σας το ενδεχόμενο συνεργασίας με ψυχίατρο, όχι απαραίτητα για να ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή, αλλά για μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης. Πολλές φορές ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακολογικής υποστήριξης για ένα διάστημα μπορεί να μειώσει το βιολογικό φορτίο άγχους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος ψυχικός χώρος για επεξεργασία.

Στη φάση που βρίσκεστε, το πιο σημαντικό είναι να διατηρήσετε τη συνέχεια, την εμπιστοσύνη στη διαδικασία και τη φροντίδα προς τον εαυτό σας, ακόμη και όταν υπάρχουν αρνητικά επεισόδια. Δεν πρόκειται για πισωγύρισμα, αλλά για φυσική κυκλικότητα της ανθρώπινης ψυχικής διεργασίας. Read more

Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε ακόμα αρνητικές σκέψεις θα ήταν καλό να το μοιραστείτε με τον ψυχοθεραπευτή σας το έχετε ήδη κάνει. Πρώτα απ'όλα να βάλετε στο νου σας ότι δεν είμαστε οι σκέψεις μας. Όταν η καρδιά σας σφίγγεται σημαίνει ότι η σκέψη λέει ψέματα ή προέρχεται απλώς από φοβίες και άγχος ή από κάτι που τις πυροδοτεί. Τεχνικές χαλάρωσης επίσης, εκτός από τις βασικές τεχνικές που εφαρμόζουμε σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως mindfulness μπορούν να σε μάθουν να διαχειρίζεσαι αυτές τις σκέψεις ή τις κρίσεις άγχους.