Καλησπέρα σας , είμαι 32 Όταν ήμουν 14 χρόνων σηκώθηκα μια μέρα από το κρεβατι και γυρνούσαν όλα, πήγα σε ωρλ και μ είπε ότι είναι παροξυσμικό ίλιγγος θέσεως, έφυγα τ σύμπτωμα και όλα καλα , το ξανά έπαθα μια φορά στα 17 μου , τα ίδια παροξισμικος ίλιγγος θεσεως , Στα 19 μου και μετά από ξενύχτη ξυπνησα με μικρή ζαλάδα , σαν είχα πιει 2 ποτά , με έπιασε φόβος όταν θα έρθει ίλιγγος πρώτη φορά φοβήθηκα για κάτι πρώτη έρθει και δεν άργησε ήρθε και μάλιστα μ έπιασε πανικός , με πήγαν στα επείγοντα όπου πάλι με παρέκαμψαν σε ωρλ.. Αφού εκανα περιοδεία σχεδόν σε πλους τους ωρλ στην Αθήνα μ είπαν δεν είναι κάτι παθολογικό .είχε γίνει ο φόβος μου που μέχρι τότε ημουν άφοβος. Ουδέποτε σταμάτησα τις δραστηριότητες μ και οτι θα μ έκανε μέχρι τότε χαρούμενο , όμως άλλαξε η ποιότητα της χαράς μου γιατί κάθε μερα έδινα μάχη με το τέρας του φόβου μην τ ξαναπάθω.( και αν τ πάθω όταν οδηγάω και αν τ πάθω όταν πάω γ ποτό κτλ Κτλ )έως οτου άρχισαν τις συνεδρίες σε ψυχολόγο. Μπορώ ν πω με βοήθησε σε πολλούς τομείς στη ζωη μ ο φόβος τ ολίγου μειωθηκε δεν ξεπεράστηκε. Ο ιλλιγος είχε διακυμάνσεις , τα δυνατά επεισόδια έγιναν 1 φορά τ χρόνο όμως σχεδόν καθημερινά υπήρχε η ζάλη η αστάθεια και όλα τα σχετικά και όταν δρν υπήρχαν υπήρχε ο φόβος. Όταν φοβάσαι κάτι να συμβεί ο ίδιος ο φόβος ειναι σαν συμβαίνει. Πολλές φορές μπερδεύω τη κούραση με τη ζαλάδα την αϋπνία με τη ζαλάδα κτλ. Έχω κάνει θεραπείες με κλονοτριλ τοπαμακ γιατί στο τέλος έχει συνδεθεί με ημικρανία. Οποιαδήποτε βοήθεια θα ήταν ωφέλιμη για εμένα. Ευχαριστώ

• Submitted on 27/11/2023