Τι να κάνω όταν η αναπνοή μου κόβεται από έντονη στεναχώρια στα 35;

Καλησπέρα,
Αυτό που περιγράφετε μοιάζει με έντονη αντίδραση άγχους (ή ακόμη και με κρίση πανικού), όπου το σώμα ανταποκρίνεται με όλα τα συμπτώματα που αναφέρατε, παρόλο που δεν υπάρχει πραγματική έλλειψη οξυγόνου. Καταλαβαίνω πως κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία...
Μπορείτε να δουλέψετε τεχνικές αναπνοής, όπως η αργή και βαθιά διαφραγματική, η οποία βοηθά να ηρεμήσει το νευρικό σύστημα και να μειωθεί το αίσθημα πανικού. Επίσης, σημαντικό είναι να μάθετε να αναγνωρίζετε νωρίς τα σημάδια που προμηνύουν αυτή την κατάσταση, ώστε να εφαρμόσετε τις τεχνικές πριν η κρίση γίνει έντονη. Αν νιώθετε συχνά έτσι, ίσως να βοηθούσε... και η επικοινωνία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας, όπου θα μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος και τις σκέψεις που πυροδοτούν αυτή την αντίδραση. Και η αλήθεια είναι ότι οι σκέψεις μας παίζουν κεντρικότατο ρόλο! Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το σώμα σας δεν κινδυνεύει πραγματικά και πως με πρακτική και υπομονή μπορείτε να βελτιωθείτε.
Στη διάθεση σας,
Α. Αρχοντή Read more

Οι κρίσεις πανικού, παρότι έντονες και συχνά τρομακτικές, δεν είναι επικίνδυνες για τη σωματική υγεία, ιδίως όταν έχει προηγηθεί καρδιολογικός έλεγχος χωρίς παθολογικά ευρήματα. Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ) θεωρείται η θεραπεία πρώτης γραμμής για τις κρίσεις πανικού, με υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας. Εστιάζει στην αναγνώριση και αναδόμηση των δυσλειτουργικών σκέψεων, στην εκπαίδευση σε τεχνικές ρύθμισης της αναπνοής και στη σταδιακή έκθεση σε καταστάσεις που αποφεύγονται λόγω φόβου. Η έγκαιρη παρέμβαση μειώνει σημαντικά τη συχνότητα και την ένταση των επεισοδίων και αποκαθιστά τη λειτουργικότητα.

Καλημέρα,
Αυτό που περιγράφετε μοιάζει με έντονο σωματικό επεισόδιο άγχους ή κρίση πανικού, που προέρχεται από έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Είναι πιθανό να προκαλείται από μια έντονη ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, δηλαδή του μηχανισμού «μάχης ή φυγής». Συχνά αυτό σχετίζεται με παλαιότερες εμπειρίες συναισθηματικής πίεσης, εγκατάλειψης, απόρριψης ή τραύματος που δεν έχουν επεξεργαστεί πλήρως.
Όταν ένα τωρινό γεγονός θυμίζει (συνειδητά ή ασυνείδητα) εκείνη την παλιά εμπειρία, ο εγκέφαλος αντιδρά σαν να βρίσκεται ξανά σε απειλή, ακόμα κι αν τώρα δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Το σώμα τότε "μπλο...κάρει", και το σύμπτωμα της αναπνοής είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές σωματικές αντιδράσεις.
Θα σας συνιστούσα να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία, ώστε να δουλέψετε τα βαθύτερα αίτια που πυροδοτούν τέτοια έντονη αντίδραση. Read more

Καλημέρα σας. Αυτό που περιγράφετε μοιάζει με έντονη κρίση άγχους ή πανικού, όπου η αναπνοή γίνεται ρηχή και γρήγορη, προκαλώντας ζάλη και αίσθηση «έλλειψης αέρα». Χρειάζεται να μάθετε τεχνικές ελέγχου αναπνοής: αργή εισπνοή, κράτημα, αργή εκπνοή. Η ψυχοθεραπεία θα σας βοηθήσει να διαχειρίζεστε τα έντονα συναισθήματα. Σας εύχομαι το καλύτερο!