Πως να ξεπεράσω το φόβο οδήγησης μετά από κρίση πανικού;

Καλησπέρα!
Κατανοώ πόσο δύσκολο ήταν να βιώσετε μια κρίση πανικού κατά την οδήγηση και πόσο εύκολα μπορεί να συνδεθεί αυτή η εμπειρία με φόβο και αποφυγή. Ο εγκέφαλος αρχίζει να ερμηνεύει την οδήγηση ως κίνδυνο, κι έτσι, παρόλο που δεν υπάρχει πραγματική απειλή, ενεργοποιείται η αντίδραση του φόβου.
Στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία προτείνεται η σταδιακή έκθεση, με μικρές, ασφαλείς διαδρομές, ώστε το νευρικό σας σύστημα να διαγράψει τον συσχετισμό με τον πανικό. Είναι σημαντικό να παραμένετε στην κατάσταση μέχρι να μειωθεί το άγχος, και όχι να απομακρύνεστε όταν αυτό εμφανίζεται. Παράλληλα, δουλεύουμε με τις σκέψεις που σας τρομάζ...ουν, αναγνωρίζοντας ότι πρόκειται για έντονους φόβους και όχι για ρεαλιστικές πιθανότητες. Οι κρίσεις πανικού μπορεί να είναι δυσάρεστες, αλλά δεν είναι επικίνδυνες.
Η ψυχοθεραπεία και όσα θα μάθετε στα πλαίσια αυτής, είναι εξαιρετικά σημαντική όχι μόνο για τις κρίσεις που αντιμετωπίζετε, αλλά και πιθανές δυσκολίες άλλου είδους στη ζωή σας.
Θα χαρώ να σας ακούσω,
Α. Αρχοντή Read more

Μπορείς να προσπαθήσεις να αφιερώσεις λίγο χρόνο σε αυτό, μεθοδεύοντας την προσπάθειά σου, κατασκευάζοντας συνθήκες ευχάριστες με την εμπειρία της οδήγησης. Ξεκινώντας με απλές διαδρομές, γειτονικές και οικείες, βάζοντας μουσική που σου αρέσει, προσφέροντας μια απόλαυση στο τέλος της σύντομη διαδρομής, έναν ωραίο καφέ κάπου γιατί όχι και μόνη..πολύ απλές διαδρομές που θα τεστάρεις και θα διευκολύνεις τον εαυτό σου. Με μια συστηματικότητα όμως και καθώς αναθαρρύνεσαι πολύ πολύ αργά, επέκτεινέ τες. Ένα δεκάλεπτο πρωινό για παράδειγμα. Όπως και να χει όμως, εάν είχες επεισόδιο πανικού, είναι ένα καμπανάκι για ύπαρξη άγχους που δυσκολεύεσαι να δι...αχειριστείς αυτήν την περίοδο της ζωής σου. Δεν έχει αναγκαστικά να κάνει με την ίδια διαδικασία της οδήγησης, αυτή απλά το εκφράζει. Θα σε παρακινούσα να αναζητούσες τη βοήθεια και ενός επαγγελματία ψυχολόγου να ανιχνεύσεις αιτίες για να το αντιμετωπίσεις πριν επεκταθούν τα επεισόδια σου, αν βέβαια και εσύ νομίζεις ότι είναι κατάλληλη εποχή για σένα. Read more

Ο φόβος σου είναι φυσιολογικός μετά από μια κρίση πανικού, ειδικά όταν συνδέεται με κάτι τόσο καθημερινό όπως η οδήγηση. Μπορείς να ξεκινήσεις με μικρές διαδρομές και να προσπαθήσεις να κάνεις βαθιές αναπνοές όταν αισθάνεσαι άβολα. Η ψυχολογική υποστήριξη, όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία, μπορεί να σε βοηθήσει να επαναφέρεις την αυτοπεποίθησή σου και να αναπτύξεις στρατηγικές αντιμετώπισης για να αισθάνεσαι πιο ασφαλής.

Καλημέρα σας! Θα προτεινα να κάνετε μερικές συνεδρίες ψυχοθεραπείας σε σχέση με την κρίση πανικού που πάθατε, ωστε να μπορεσετε να επανέλθετε σε σχέση με την οδήγηση

Καταλαβαίνω πολύ καλά πόσο έντονο και περιοριστικό μπορεί να είναι αυτό που βιώνετε. Η εμπειρία μιας κρίσης πανικού την ώρα που οδηγεί κανείς είναι ιδιαίτερα τραυματική, γιατί συνοδεύεται συχνά από ένα αίσθημα απώλειας ελέγχου σε μια στιγμή που ο έλεγχος είναι κρίσιμος. Δεν είναι ασυνήθιστο, μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο, να αρχίσει κάποιος να αποφεύγει την οδήγηση ή ακόμα και να αναπτύξει έντονο φόβο στην ιδέα ότι θα βρεθεί ξανά πίσω από το τιμόνι.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μυαλό έχει συνδέσει το αυτοκίνητο και συχνά συγκεκριμένες συνθήκες (π.χ. κίνηση, εθνική οδός, να είστε μόνος/η) με κίνδυνο. Και ενώ γνωρίζετε λογικά ότι δε...ν πρόκειται να πάθετε κάτι κακό, το σώμα σας αντιδρά σαν να είστε και πάλι σε κίνδυνο. Είναι ένας φαύλος κύκλος: σκέψη του κινδύνου, άγχος, σωματικά συμπτώματα, φόβος ότι επαναλαμβάνεται η κρίση, ενίσχυση του άγχους.

Η αποφυγή, παρότι φαίνεται να σας «προστατεύει», ενισχύει στην πραγματικότητα τον φόβο σας. Ο εγκέφαλος μαθαίνει ότι το αυτοκίνητο είναι κάτι επικίνδυνο επειδή το αποφεύγετε. Ένας βασικός τρόπος να ξεπεραστεί αυτό είναι σταδιακή έκθεση στην οδήγηση, με την κατάλληλη υποστήριξη. Στην ψυχοθεραπεία και ειδικά με Γωσιακή Συμπεριφορική προσέγγιση, μπορείτε να δουλέψετε ώστε να αναγνωρίζετε και να αμφισβητείτε τις αυτόματες σκέψεις που πυροδοτούν το άγχος, να μάθετε τεχνικές διαχείρισης κρίσης, και να επανεκπαιδεύσετε το σώμα και το μυαλό σας ότι η οδήγηση δεν είναι επικίνδυνη.

Το σημαντικότερο είναι να μη νιώθετε ότι πρέπει να το αντιμετωπίσετε μόνος/η σας. Ένας ψυχολόγος ειδικευμένος στο άγχος και στις κρίσεις πανικού μπορεί να σας καθοδηγήσει με τρόπο ασφαλή και αποτελεσματικό. Η ζωή σας δεν χρειάζεται να περιορίζεται από αυτόν τον φόβο, με την κατάλληλη στήριξη και μεθοδικότητα, είναι απολύτως εφικτό να επανακτήσετε την άνεση και τον έλεγχο που είχατε. Read more

Ευχαριστώ για την ερώτηση – πίσω από τα λόγια σας φαίνεται μια πολύ ανθρώπινη και συχνή εμπειρία, που συνδέει τον φόβο, τη φροντίδα και την καθημερινή επιβάρυνση. Δεν είστε μόνη σε αυτό, και υπάρχει τρόπος να βρείτε ξανά αίσθηση ασφάλειας.

Τι συμβαίνει όταν παθαίνουμε κρίση πανικού κατά την οδήγηση;
Μια κρίση πανικού είναι μια έντονη και αιφνίδια σωματική και ψυχική αντίδραση φόβου, χωρίς εμφανή εξωτερική απειλή. Όταν συμβεί μέσα στο αυτοκίνητο – ένα περιβάλλον που απαιτεί εγρήγορση και έλεγχο – ο εγκέφαλος μαθαίνει να συνδέει την οδήγηση με "κίνδυνο", ακόμα κι αν η κρίση πέρασε και δεν υπήρξε κάποιο ατύχημα.

Α...πό εκεί και πέρα, η αποφυγή (δηλαδή η σκέψη «καλύτερα να μην οδηγήσω, για να μη μου ξανασυμβεί») δίνει πρόσκαιρη ανακούφιση, αλλά μακροπρόθεσμα ενισχύει τον φόβο. Κάθε φορά που αποφεύγετε την οδήγηση, ο εγκέφαλος «μαθαίνει» πως πράγματι ήταν επικίνδυνο να το επιχειρήσετε.

Πώς μπορείτε να το δουλέψετε;
Ακολουθούν πρακτικές, βήμα-βήμα στρατηγικές που βασίζονται σε προσεγγίσεις όπως η CBT (Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία) και η έκθεση:

1. Αποδοχή και απομυθοποίηση της κρίσης πανικού
Η κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνη, όσο τρομακτική κι αν φαίνεται. Το σώμα ενεργοποιεί τον μηχανισμό μάχης ή φυγής, προκαλώντας:

ταχυκαρδία, δύσπνοια, ζάλη, τρόμο.

Όλα αυτά είναι συμπτώματα άγχους, όχι καρδιολογικής ή άλλης απειλής. Η γνώση αυτή μπορεί να μειώσει την ένταση του φόβου.

Μπορεί να βοηθήσει να γράψετε τι ακριβώς φοβάστε ότι θα συμβεί («Θα λιποθυμήσω;», «Θα τρακάρω;») και μετά να τα αξιολογήσετε πιο ρεαλιστικά.

2. Έκθεση σταδιακή – όχι βίαιη επιστροφή στην οδήγηση
Αν προσπαθήσετε να ξαναμπείτε στο τιμόνι απότομα, χωρίς ψυχολογική προετοιμασία, ο εγκέφαλος πιθανότατα θα ξανασυνδέσει την εμπειρία με στρες. Αντίθετα, προτιμήστε σταδιακή έκθεση με έλεγχο:

Πιθανά στάδια:

Να μπείτε στο αμάξι χωρίς να οδηγήσετε.

Να καθίσετε για λίγα λεπτά με τη μηχανή σβηστή.

Να οδηγήσετε γύρω από το τετράγωνο με συνοδό.

Να οδηγήσετε 5 λεπτά σε γνωστή διαδρομή.

Να δοκιμάσετε μια λίγο μεγαλύτερη απόσταση.

Σημασία έχει η επανάληψη, όχι η ταχύτητα. Μικρά, καθημερινά βήματα φτιάχνουν νέες συνδέσεις στον εγκέφαλο, που λένε: «Είναι ασφαλές. Το καταφέρνω.»

3. Καταγραφή αρνητικών σκέψεων και επαναπλαισίωση
Το άγχος ενισχύεται από σκέψεις όπως:

«Θα μου συμβεί πάλι»

«Δεν θα μπορώ να σταματήσω»

«Δεν θα με βοηθήσει κανείς»

Καταγράψτε αυτές τις σκέψεις, και δίπλα γράψτε μια πιο ρεαλιστική/υποστηρικτική απάντηση:

«Ακόμα κι αν νιώσω άγχος, το έχω ξαναπεράσει. Δεν κράτησε πολύ.»

«Μπορώ να παρκάρω αν δεν νιώθω καλά.»

«Έχω επιβιώσει από την κρίση. Το σώμα μου απλώς αντιδρά στο στρες.»

4. Ασκήσεις αναπνοής και γείωσης – μέσα στο αυτοκίνητο
Είναι σημαντικό να νιώθετε ότι έχετε εργαλεία όταν αρχίσει το άγχος. Δοκιμάστε:

Αναπνοή 4-7-8 (εισπνοή 4'', κράτημα 7'', εκπνοή 8'')

Τεχνική 5-4-3-2-1: Ονομάστε 5 πράγματα που βλέπετε, 4 που ακούτε, 3 που αγγίζετε , 2 που μυρίζετε, 1 που μπορειτε να γευτείτε.

Επαναφέρει την προσοχή στο παρόν.

Μπορείτε να ηχογραφήσετε έναν μικρό καθοδηγούμενο διαλογισμό ή να βάλετε μουσική που σας ηρεμεί.

5. Αναγνωρίστε τις εσωτερικές σας ανάγκες
Κάποιες φορές η κρίση δεν είναι απλώς αντίδραση στο οδήγημα, αλλά "συναγερμός" για κάτι βαθύτερο:

μήπως είχατε επιβαρυνθεί υπερβολικά;

μήπως προσπαθείτε να ανταπεξέλθετε σε πολλαπλούς ρόλους;

νιώθετε μόνη στην ευθύνη για τα παιδιά;

Το άγχος στο τιμόνι μπορεί να είναι σύμπτωμα εσωτερικής εξάντλησης.

6. Ζητήστε υποστήριξη, αν χρειάζεται
Αν βλέπετε ότι το άγχος σας παρεμποδίζει στην καθημερινότητα, ή αν η αποφυγή μεγαλώνει, μια συνεργασία με επαγγελματία ψυχικής υγείας μπορεί να σας βοηθήσει να ανακτήσετε σταθερότητα και αυτοπεποίθηση.

Η θεραπεία για κρίσεις πανικού έχει εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας – και, κυρίως, σας βοηθά να χτίσετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας.

Τι να κρατήσετε:
Δεν χρειάζεται να "τα καταφέρετε" από τη μια μέρα στην άλλη. Το σημαντικό είναι να δείτε αυτή την εμπειρία όχι ως αδυναμία, αλλά ως πρόσκληση να στραφείτε προς τον εαυτό σας με κατανόηση και φροντίδα. Με σταθερότητα και μικρά βήματα, η εμπιστοσύνη επιστρέφει. Read more

Οσο αποφευγετε ενα φοβο δεν τον αντιμετωπιζετε. Καλυτερα για εσας να αποδεχτειτε οτι δυσκολευεστε αρκετα αυτη την περιοδο και γι αυτο ειχατε τις κρισεις πανικου και να ζητησετε βοηθεια απο ενα ψυχοθεραπευτη. Μη πιεζετε τον εαυτο σας να κανει κατι που δεν θελει. Μιληστε ομως για οσα σας βασανιζουν

Καλησπέρα σας. Η εμπειρία μιας κρίσης πανικού κατά την οδήγηση είναι ιδιαίτερα στρεσογόνα και συχνά συνδέεται με έναν έντονο φόβο επανάληψης. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή, ακόμη και όταν η καθημερινότητα απαιτεί μετακινήσεις.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως αυτή η αντίδραση είναι κατανοητή και συχνή. Ο εγκέφαλος προσπαθεί να σας προστατεύσει από κάτι που αντιλήφθηκε ως απειλή. Όμως ο φόβος, όσο παραμένει ανεπεξέργαστος, τείνει να ενισχύεται.
Μέσα από μια εξειδικευμένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, μπορείτε να κατανοήσετε τι ενεργοποιεί το άγχος, να εκπαιδευτείτε σε τεχνικές διαχείρισής του και σταδιακά να επανασυνδεθείτε με την ο...δήγηση με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση.
Το ότι έχετε ήδη καταφέρει να οδηγήσετε ξανά δείχνει ότι η δυνατότητα υπάρχει — και με κατάλληλη υποστήριξη μπορεί να ενισχυθεί, ώστε ο φόβος να πάψει να περιορίζει την καθημερινότητά σας. Read more

Είναι προφανές ότι το άγχος σας είναι υψηλό (εξ'ου και η κρίση πανικού). Αυτή την στιγμή έχει εγκατασταθεί και μία φοβία. Χρειάζεται να συμβουλευτείτε ψυχολόγο. Καλή τύχη!

Κατανοώ τον φόβο που νιώθετε μετά από την κρίση πανικού κατά την οδήγηση, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Σημαντικό είναι να μην αφήσετε τον φόβο να σας περιορίσει, ξεκινώντας σιγά-σιγά με μικρά βήματα μέσα στο αυτοκίνητο και σε κοντινές αποστάσεις. Αν ο φόβος συνεχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητά σας, θα σας συμβούλευα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχολόγο που μπορεί να σας στηρίξει και να σας βοηθήσει να το ξεπεράσετε.

Καλημέρα σας. Είναι πολύ σημαντικό να σταματήσετε να το αποφεύγετε καθώς έτσι συντηρείτε τον φόβο σας. Σταδιακά μπορείτε να πάρετε το αυτοκίνητο για μικρές διαδρομές και έπειτα πιο απομακρυσμένες. Η εξοικείωση με αυτό που φοβάστε ότι είναι πιθανό να συμβεί θα απομυθοποιήσει τον φόβο και θα τον κάνει να φαίνεται μικρότερος στα μάτια σας, καθώς με το να χρησιμοποιείτε το αυτοκίνητο θα σας βοηθήσει να διαψεύσετε ότι αυτό που φοβάστε θα συμβεί στα σίγουρα. Επιπλέον, είναι ανάγκη να τακτοποιήσετε ενδεχομένως και άλλα θέματα μέσα σας, καθώς ο πανικός είναι η μεταμφίεση άλλων θεμάτων που μας απασχολούν στη ζωή μας και δε τα διαχειριζόμαστε κατάλληλα... ή αποτελεσματικά. Τέλος, οι σκέψεις που συνδέονται με τον φόβο για μια κρίση πανικού προδιαθέτουν ήδη το σώμα για κατάσταση επαγρύπνησης και αυξημένης καρδιακής λειτουργίας, οπότε ο πανικός να συμβαίνει και μόνο από τις σκέψεις αυτές καθεαυτές. Πρέπει επίσης να θυμάστε ότι η κρίση πανικού σε λίγα λεπτά θα περάσει και τίποτα χειρότερο δε θα συμβεί, αν είμαστε σίγουροι ότι είναι κρίση πανικού και έχουν αποκλειστεί άλλες οργανικές αιτίες. Ελπίζω να σας βοήθησα κάπως. Αφήστε ένα διάστημα να περάσει προσπαθώντας να δουλέψετε αυτά που σας προτείνω, διαφορετικά η επίσκεψη σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας θα σας βοηθήσει με επικέντρωση στις εξατομικευμένες ανάγκες σας. Σας ευχαριστώ πολύ και στη διάθεσή σας! Read more

Αυτό που βιώνετε είναι συχνό φαινόμενο: ο εγκέφαλος έχει συνδέσει το αυτοκίνητο με τον κίνδυνο, παρόλο που η κρίση πέρασε και δεν υπήρξε πραγματική απειλή.
Για να σπάσετε αυτόν τον φαύλο κύκλο, ξεκινήστε με μικρές διαδρομές, σε ήσυχες ώρες και με συνοδεία, αν σας βοηθάει.
Χρήσιμη είναι και η ψυχοεκπαίδευση: η κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνη, αν και μοιάζει έτσι.
Αν νιώθετε ότι δυσκολεύεστε μόνοι, η ψυχοθεραπεία θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε βαθύτερα τη ρίζα του φόβου και να μπορέσετε να διαχειριστείτε την κατάσταση.

Ο μεγαλύτερος φόβος στις κρίσεις πανικού είναι "μην την ξαναπάθω". Αυτή η σκέψη κάνει το άτομο να αρχίσει να αποφεύγει σιγά σιγά καταστάσε ώστε να μην του ξανασυμβεί. Αυτό όμως τελικά επιδεινώνει την κατάσταση και το άτομο χάνει δραστηριότητες υπαβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα ζωής του. Θα σας πρότεινα να συνεχίσετε να κάνετε ό,τι κάνατε και πριν την κρίση και με τη βοήθεια κάποιου ψυχοθεραπευτή να δουλέψετε το πρόβλημα. Αν αποφασίσετε να ξεκινήσετε θεραπεία μόνο για τις κρίσεις πανικού σας προτείνω να επιλέξετε κάποιον εξειδικευμένο στη γνωσιακή-συμπεριφοριστική προσέγγιση.

Για εξατομικευμένη υποστήριξη απευθυνθείτε σε έναν ειδικό Ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή/τρια για να λάβετε την κατάλληλη για εσάς βοήθεια.

Αυτό που περιγράφετε είναι συχνό μετά από μια έντονη κρίση πανικού. Ο φόβος λειτουργεί αποτρεπτικά. Η σταδιακή έκθεση στο ερέθισμα (δηλαδή στην οδήγηση), σε ασφαλές και υποστηρικτικό πλαίσιο, σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία.