Αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά και ιδεοψυχαναγκασμοί: Τι μπορεί να γίνει;

Καλησπέρα σας. Αν η κόρη σας είναι ενήλικη, χρειάζεται η ίδια να επικοινωνήσει με τον ψυχίατρο της αλλά και να μιλήσει στον ψυχοθεραπευτή της για το ότι εξακολουθεί να μην έχει τουλάχιστον κάποια ανακούφιση. Συναισθανομαι την ανημπορια σας και την επιθυμία να τη βοηθήσετε. Ίσως να ήταν βοηθητικό να της εκφράσετε αυτό που νιώθετε, εννοώ να εισπράξει το ενδιαφέρον και το νοιαξιμο σας στο να βρει ανακούφιση σε όλο αυτό που περνάει. Να είστε καλά!

Μπορεί να δοκιμάσει τραυματοθεραπεια . Παράλληλα με εκείνην θα πρότεινα να ξεκινήσετε και εσείς ψυχοθεραπεία για να μπορείτε να στηρίζετε εκείνη και τον εαυτό σας καλύτερα!
Με εκτίμηση Γεωργουδακη

Κατανοώ πλήρως την ανησυχία και την αγωνία σας ως μητέρα, καθώς παρακολουθείτε τη συνεχιζόμενη δυσκολία της κόρης σας παρά την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακευτική αγωγή. Το να βλέπετε το παιδί σας να υποφέρει χωρίς να βλέπει βελτίωση είναι πολύ δύσκολο και συχνά μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα αβεβαιότητας ή και απόγνωσης.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ), οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού συχνά απαιτούν μια πολυδιάστατη προσέγγιση για να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας, ειδικά η Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) με τεχνικές έκθεσης, είναι συνήθως η πιο αποτελεσμα...τική προσέγγιση για την ΙΨΔ. Ωστόσο, ορισμένες φορές, η θεραπεία μπορεί να χρειάζεται να προσαρμοστεί ή να αλλάξει για να είναι πιο αποτελεσματική.

Το πρώτο βήμα για τη βελτίωση της κατάστασης της κόρης σας είναι να εξετάσει αν η φαρμακευτική αγωγή της χρειάζεται αναθεώρηση. Επειδή η φαρμακευτική αγωγή για καταθλιπτικές και αγχώδεις διαταραχές μπορεί να χρειάζεται χρόνο για να δείξει τα αποτελέσματά της, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να γίνει αλλαγή φαρμάκων ή να προστεθεί άλλη αγωγή που να καλύπτει καλύτερα τα συμπτώματα της.

Αν η κόρη σας είναι αρνητική στη διαδικασία αλλαγής, αυτό μπορεί να οφείλεται στην απογοήτευση που αισθάνεται από την έλλειψη αποτελεσμάτων ή στη φοβία του αγνώστου, που συχνά συνοδεύει τέτοιες καταστάσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ίσως να ήταν χρήσιμο να προσπαθήσετε να μιλήσετε μαζί της με υπομονή και κατανόηση, επισημαίνοντας ότι η αλλαγή στην αγωγή ή η αναθεώρηση της θεραπευτικής προσέγγισης δεν σημαίνει αποτυχία, αλλά αντίθετα μια ευκαιρία να βρουν την καλύτερη δυνατή λύση για να την βοηθήσουν να αισθανθεί καλύτερα.

Επιπλέον, το περιβάλλον και η υποστήριξη που λαμβάνει η κόρη σας από εσάς, ως μητέρα, είναι καθοριστικά για την πορεία της θεραπείας. Δείξτε της υπομονή και ενσυναίσθηση, επιβεβαιώνοντας τις προσπάθειές της και προσπαθώντας να κατανοήσετε τις δυσκολίες της χωρίς να τη πιέζετε να κάνει κάτι που δεν είναι έτοιμη να αναλάβει.

Είναι φυσικό να αισθάνεστε ανήμπορη, αλλά μην ξεχνάτε ότι η στήριξή σας, το να είστε παρούσα και να την ενθαρρύνετε να μιλήσει με τον θεραπευτή της για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τη θεραπεία, είναι πολύ σημαντική. Μερικές φορές, η συναισθηματική στήριξη και η ενθάρρυνση από το κοντινό περιβάλλον μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για να κάνει το επόμενο βήμα. Read more

πόσο χρονών είναι η κόρη σας; αν είναι ενήλικη θα έπρεπε να δείτε εσείς καλύτερα την ανησυχία σας για εκείνη. Μπορεί επίσης να βοηθήσει η δική σας αλλαγή στάσης.
Αν είναι ανήλικη, χρειάζεται παράλληλη ψυχοθεραπευτική δουλειά και το ζεύγος των γονιών.