Φούσκωμα και πόνος στο στομάχι με άγχος, ΓΟΠΝ ή ευερέθιστο έντερο;

Καλησπέρα σας,
σας ευχαριστώ που μοιράζεστε με τόση σαφήνεια και ειλικρίνεια την εμπειρία σας. Αυτό που περιγράφετε είναι μια κατάσταση που αρκετά άτομα με άγχος, ιδίως με σωματοποιημένες μορφές, γνωρίζουν πολύ καλά. Το στομάχι και το γαστρεντερικό σύστημα γενικότερα είναι από τα πιο ευαίσθητα «σημεία στόχευσης» του ψυχικού στρες. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι ο πόνος ή η δυσφορία που νιώθετε είναι λιγότερο «πραγματικά» επειδή προέρχονται ή εντείνονται από το άγχος. Είναι απολύτως υπαρκτά και χρειάζονται φροντίδα.

Θα σας πρότεινα τα εξής βήματα, με σκοπό να προσεγγίσετε την κατάσταση ολιστικά και όχι να υποθέσου...με από την αρχή ότι είναι απλώς «ψυχολογικό» ή «σωματικό».

Αν δεν έχετε ήδη επισκεφθεί γαστρεντερολόγο, καλό είναι να το κάνετε. Όχι επειδή υπάρχει απαραίτητα κάτι σοβαρό, αλλά για να αποκλείσετε οργανικές αιτίες όπως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ), ήπια γαστρίτιδα, ή ακόμη και λειτουργικά προβλήματα όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS), το οποίο σχετίζεται στενά με το στρες. Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει απλές εξετάσεις (αιματολογικές, υπέρηχο, γαστροσκόπηση αν χρειαστεί) για να ξεκαθαριστεί η εικόνα.

Ανεξάρτητα από την ιατρική διάγνωση, είναι σημαντικό να δώσετε έμφαση στη ρύθμιση του νευρικού σας συστήματος. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από ρυθμισμένη αναπνοή, συστηματική χαλάρωση, όπως progressive muscle relaxation ή καθοδηγούμενος διαλογισμός, καθημερινή ήπια άσκηση (ιδίως περπάτημα) που βοηθά το πεπτικό και αποφορτίζει την ένταση και μείωση καφεΐνης, αλκοόλ και καπνίσματος, καθώς ερεθίζουν το στομάχι και εντείνουν τη νευρικότητα.

Μερικές φορές, το να καταγράφετε πότε εμφανίζονται τα συμπτώματα (π.χ. τι φάγατε, τι συναισθηματική κατάσταση προηγήθηκε, ποια ώρα της ημέρας, αν υπήρχε πίεση ή ανησυχία) μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε μοτίβα και να αποκτήσετε αίσθηση ελέγχου.

Φαίνεται ότι ήδη εργάζεστε ψυχοθεραπευτικά, κάτι που είναι πολύ θετικό. Αν το επιτρέψει ο θεραπευτικός δεσμός και η προσέγγιση που ακολουθείτε, ίσως να συζητήσετε πιο εστιασμένα το θέμα του υποχονδριακού άγχους (υποψία για ασθένειες). Πρόκειται για ένα υπαρκτό μοτίβο που δεν σημαίνει «φαντάζομαι», αλλά ότι το σώμα ενεργοποιεί με τέτοια ένταση το σύστημα συναγερμού, που ακόμη και μικρές αισθήσεις βιώνονται ως απειλητικές. Αυτό μπορεί να αποφορτιστεί θεραπευτικά, σταδιακά.

Είναι ανθρώπινο να θέλετε διαβεβαιώσεις («δεν έχεις κάτι»), όμως συχνά αυτό δεν φτάνει, γιατί το σώμα συνεχίζει να "μιλάει". Ίσως να σας βοηθούσε να στραφείτε προς μια στάση «ακούω το σώμα μου χωρίς πανικό, αλλά και χωρίς να το αφήνω να ορίσει την καθημερινότητά μου». Αυτό καλλιεργείται με εξάσκηση, όχι με βία προς τον εαυτό.

Εν κατακλείδι, αυτό που βιώνετε δεν είναι ούτε σπάνιο ούτε "παράλογο". Απαιτεί σεβασμό τόσο στο σωματικό όσο και στο ψυχικό σας κομμάτι. Ο συνδυασμός ιατρικής φροντίδας και ψυχοθεραπείας με επίκεντρο την αγχώδη δυσφορία μπορεί να φέρει σταδιακά ανακούφιση, μεγαλύτερη αυτονομία και εμπιστοσύνη στο σώμα σας. Read more

Δεν αναφέρετε εάν έχετε απευθυνθεί για αυτά τα συμπτώματα σε κάποιον ειδικό γιατρό (γαστρεντερολόγο) για να διερευνηθεί η ύπαρξη κάποιας πάθησης. Ακόμα κ αν υπάρχει κάποιο ιατρικό σύνδρομο ωστόσο, το άγχος σίγουρα επιδεινώνει την ένταση και συχνότητα τέτοιου είδους συμπτωμάτων. Μήπως ελέγχετε και παρατηρείτε συνεχώς αυτές τις ενοχλήσεις? Επισκέπτεστε συχνά γιατρούς για το ίδιο θέμα ή μήπως αποφεύγετε να το κάνετε? Αισθάνεστε να επιδεινώνονται τα συμπτώματα όταν βιώνετε στρες? Αν δεν υφίσταται οργανική αιτιολογία, παρατηρήστε τί σας συμβαίνει ψυχολογικά ώστε να δείτε τα πιο βαθιά προβλήματα και να ασχοληθείτε με αυτά.

Ακόμα και οι αγχώδεις αρρωσταίνουν. Οπότε θα πρότεινα να μιλήσετε με έναν γαστρεντερολόγο για να γίνει κάποιος έλεγχος.